Het is alweer bijna een maand geleden, maar de verkiezingsuitslag houdt me nog steeds bezig. Zacht gezegd was – en ben – ik er niet blij mee.
Heel veel mensen hebben een proteststem uitgebracht. Talloze kiezers zijn van het midden naar extreem gegaan. Dat vind ik denk ik nog wel het engste. Ik geloof namelijk dat we juist in het midden verbinding, cohesie, gematigdheid en gemeenschapszin vonden. Dat is nu weg. Hou me ten goede: je hebt protest nodig om scherp te blijven, maar als protest de overhand neemt, raak je de rust en wijsheid kwijt.
Wat de uitslag extra lastig maakt, is dat dit nu eenmaal is wat er in een democratie gebeurt; het volk heeft gesproken. Dat moet je respecteren. Het volk wil duidelijk een andere wind, en volksvertegenwoordigers moeten daar gehoor aangeven.
Maar ik denk dan: de PVV heeft nooit geregeerd, net als de BBB en NCS. En die laatste partij is weliswaar afkomstig van het CDA, maar het is wel degelijk een totaal nieuwe partij, zonder verbinding of historie. Het lukt niet om uit het niets een groot bedrijf uit de grond te stampen, dus waarom zou het wel lukken om in één keer een politieke partij neer te zetten?
De VVD wordt geacht mee te doen, maar als VVD zou ík hier mijn handen niet aan branden. Want wie worden onze ministers, wat gaan ze voor elkaar krijgen? Ik ben bang dat het niet veel zal zijn. Het volk wordt ondertussen bozer en bozer, want de kwesties waarmee zij worstelen, zijn er geen van welvaart, maar gaan over basisvoorzieningen. ‘Vind ik een woning?’ ‘Kan ik mijn huis verwarmen?’ ‘Is er een dokter als ik ziek word?’ ‘Kan ik de opleiding van mijn kind betalen? En de boodschappen?’
Als ik kijk naar wat de verkiezingsuitslag voor ondernemers betekent, zie ik het eveneens somber in. We zijn als land ongelooflijk afhankelijk van de economie in de wereld. Wij leven op de verbinding met het buitenland. Deze uitslag is niet positief voor die verbinding. Wat gaat dit doen met onze politieke betrekkingen, de diplomatie, onze handelsrelaties? De basis van alles is vertrouwen, en is die er nog wel?
Heel in het klein kan ik deze situatie wel enigszins op 4you leggen. Na een grote overname en nog een uitbreiding zijn we een heel nieuw bedrijf, met de meest uiteenlopende medewerkers. Wij hebben ook die historie niet en alle neuzen moeten dezelfde kant op. Dat is de grootste uitdaging van 4you op dit moment: hoe ga je al die partijen bij elkaar brengen, welke taal gaan we met elkaar spreken?
Hoe zetten we die stip op de horizon en hoe gaan we daar samen naartoe?
Het belangrijkste ingrediënt is wat mij betreft ‘rust’. Terug naar de basis. Koffiedrinken, met elkaar praten, de verbinding opzoeken.
Als land moeten we het met elkaar rooien. Dat geldt ook 4you.
