Nietsvermoedend haal ik op vrijdag 26 augustus 2016 de krant uit de brievenbus en sla deze open, staat er op de voorpagina met grote letters ‘Accountant is angsthaas geworden’. Met als ondertitel ‘Grote en middelgrote bedrijven vinden dat hun accountant te veel met regels en het dossier bezig is. Hij verkeert in een soort angstpsychose’. Het achtergrondverhaal ‘Heimwee naar accountant als sparringpartner’ is aangevuld met foto’s van vijf toonaangevende ceo’s en cfo’s van indrukwekkende bedrijven uit Nederland.
Het was wachten op een reactie op de ontwikkelingen in de accountantssector vanuit de ondernemers. Maar deze reacties zeggen veel.
Samen komen de ondernemers tot de constatering dat accountants doodsbenauwd zijn en zich verschuilen achter de regels. De bestuurders doen een oproep naar meer kritisch vermogen van de accountant en het lef om te praten over de gezondheid van hun onderneming. En gelijk hebben ze. De vraag is: wat gaan wij ermee doen?
Heimwee
Als gevolg van de schandalen is het verbeterplan met 53 maatregelen gepubliceerd. Dit rapport is voor de sector belangrijk geweest om de eerste stap te zetten in het herstel van het vertrouwen. Maar je kunt de vraag stellen of wetgeving voldoende is om vertrouwen terug te winnen. Of is er meer voor nodig?
Wat opvallend is, is de aandacht voor het begrip ‘maatschappelijk verkeer’. In mijn optiek vallen daar ook de ceo’s en cfo’s onder. Daarom is het van het grootste belang dat we rekening houden met hun opmerkingen. Als een belangrijke afnemer van onze dienstverlening aangeeft heimwee te hebben naar een kritische sparringpartner, dan moeten wij daar goed naar luisteren en er wat mee gaan doen.
Vrijheid van geest
Waar het volgens mij om gaat is of wij als accountants voldoende lef en voldoende vrijheid van geest hebben om in de boardroom van onze klanten te laten zien wat we waard zijn. Onafhankelijkheid en objectiviteit zit hem niet in het afwerken van checklisten en wetgeving. Hebben wij voldoende lef? Durven wij te praten? Accepteren wij een kritische houding van onze klanten en onze collega’s?
Zijn wij in staat een weerwoord te geven op een professionele manier? Of laten wij ons alles opleggen door de kantoorpolitiek? Durven we keuzes te maken in onze dossiers, of laten wij ons leiden door de angst om onze positie in het kantoor te verliezen?
Het gaat hierin niet alleen om het navolgen van de wet, het gaat om de moraal.
Herstel het ambacht
Als jonge assistent heb ik het vak geleerd van wijze heren, die het ambacht van de accountant tot in de details beheersten. Als ik terugdenk aan mijn start als jonge assistent, dan heb ik altijd goed geluisterd naar de ‘oude wijze partners’. Zij hadden een wijsheid en een rust in hun gesprekken, die ertoe bijdroeg dat er automatisch naar ze werd geluisterd.
Mijn oproep is om het oude ambacht in ere te herstellen. Als we vroeger in staat bleken om van toegevoegde waarde te zijn voor de ondernemers in Nederland, waarom nu dan niet? Wij kunnen waarmaken wat deze ondernemers vragen, maar dan is een wijziging van onze mindset wel nodig.
Stop met conformeren naar interne kantoorpolitiek
Wij zijn het waard en moeten het laten zien! Met lef en passie en op een professionele manier. De oproep van de ondernemers gaat niet over het feit dat we wetgeving op moeten volgen. Dat begrijpen ze. Het gaat ze om ons gedrag. Meer lef in de gesprekken en meer doortastendheid om inhoud te geven aan onze maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Ondernemers aan het woord. Ik kan er van genieten.
Aan de slag ermee!
”Stop met conformeren naar interne kantoorpolitiek, herstel het ambacht” is geschreven voor de Accountant.nl
